رگانتو

تحریم چیز جدیدی نیست و هر روز هم بدتر میشه متاسفانه. تو این قسمت از تجربه های خودم می گم و روش های برخورد با این مشکل. اولین روش دور زدن تحریم ها استفاده از بعضی سایت هاییه که امکان دور زدن تحریم ها رو فراهم کردن که شاخص ترین اونا

این سایته. البته همیشه هم جوابگو نیست ولی می تونه راه حل موقت خوبی باشه. راه حل دوم استفاده از پراکسی های رایگانه. شما می تونید نوع پراکسی مورد نظر و سرعت اون رو از

اینجا انتخاب کنید و بعد از

اینجا اونا رو تست کنید(البته می تونید از API ها هم استفاده کنید یا می تونید خودتون یه اسکریپت برای دریافت و تست اون ها ایجاد کنید). بعد از این که پراکسی های سالم رو درآوردید، می تونید پراکسی رو در هر برنامه ای استفاده کنید یا به صورت سیستم واید استفاده کنید تا ترافیک کل سیستم از پراکسی رد شه. مزایای این کار ساده بودن اونه ولی معایبش ناپایدار بودن پراکسی های رایگان و زحمت درآوردن و چک کردن هر روزه اون هاست وشاید مهم ترین عیبش این باشه که بعضی از سایت ها شما رو به عنوان ربات تشخیص می دن و ریکپتچا رو بالا می یارن که با حل ریکپتچا دوباره یه کپتچای دیگه لود میشه! راه حل بعدی استفاده از یک ه.
معمولا سیستم های لینوکسی رایگان ندارن اما با کمی کنکاش یه خوب رو پیدا کردم که در ادامه توضیحش می دم.
اول از

اینجا آخرین ورژن رو دانلود کنید. من رو ابونتو پیش رفتم. با دستور dpkg install programName برنامه رو نصب کنید بعد تو کامند لاین می تونید با دستور windscribe --help  هلپ برنامه رو ببینید. این به هر اکانت ده گیگ ترافیک رایگان ماهانه میده و خب طبیعتا باید دو سه تا اکانت رو ثبت کنید(برای ساخت اکانت ->

اینجا). برای ساخت اکانت های متفاوت باید آی پی رو تغییر بدید. با دستور windscribe loginو وارد کردن یوزر پس وارد حساب کاربریتون بشید. با دستور windscribe locations می تونید لیست کشور هایی که تو پلن فری قرار می گیرن رو ببینید. با دستور windscribe connect COUNTRYCODE می تونید به وصل بشید. کد کشور ها رو می تونید با windscribe locations پیدا کنید. برنامه به صورت اتومات با وصل شدن به یک کشور، فایروال خودش رو هم روشن می کنه که می تونید این قابلیت رو با دستور windscribe firewall تنظیم کنید.با دستور windscribe examples می تونید دموهای اتصال رو ببینید. با دستور windscribe status می تونید وضعیت برقراری اتصال رو ببینید. با دستور windscribe account می تونید میزان استفاده شده از ترافیک رو ببینید. با دستور windscribe disconnect اتصال قطع میشه. با دستور windscribe logout می تونید از اکانت جاری خارج بشید. بقیه دستورات رو می تونید با windscribe --help ببینید و تست کنید. ممکنه بپرسید که این برنامه داده های کاربر رو لاگ میکنه یا نه؟
خب نمیشه نظر قطعی داد ولی احتیاط شرط عقله! (البته با Tor مناسبه که در اون صورت حتی با لاگ کردن اطلاعات مشکلی پیش نمی یاد احتمالا)
اما چرا از تور استفاده نمی کنم؟
دوبار تلاش برای نصب تور روی ابونتو با تجربه های ناخوشایندی برای من همراه بود و آخرین تلاش برمی گرده به یک سال پیش و خب اون زمان یا دانش این کار رو نداشتم یا صبر و حوصلش رو نداشتم(اولی به واقعیت نزدیک تره ولی دومی هم تاثیر داشت). در هر حال دیگه سراغش نرفتم ولی نصب تور شاید از مومات باشه و شاید همه ناچار باشیم یه روزی انجامش بدیم!
ولی خب تلفیق تور با همیشه ایده خوبیه.
حالا لذتشو ببرید

قسمت اول

class weakrf.ref(object[,callback])

این متد یک ارجاع ضعیف به شی را بر می گرداند.اگر مرجوع موجود باشد،با ارجاع می توان شی اصلی را بازیابی کرد.اگر مرجوع موجود نباشد ارجاع مقدار None را برمیگرداند.
برای یک شی می توان ارجاعات ضعیف متعددی ایحاد کرد.توابع کال بک ثبت شده برای هر ارجاع ضعیف به صورت جدید به قدیم فراخوانی می شوند(ابتدا کال بک های مربوط به ارجاعات ضعیف جدید فراخوانی می شوند)
اگر شی hashable باشد،ارجاعات ضعیف نیز hashable هستند و مقدار هش آن ها حتی بعد از حذف شی نیز باقی می ماند.

__callback__
صفت فقط خواندنی که کال بک همراه ارجاع ضعیف را برگشت می دهد.اگر کال بکی وجودنداشته باشد یا مرجوع وجود نداشته باشد، مقدار این صفت برابر None خواهد شد.این صفت در نسخه ی ۳.۴ اضافه شد.

مثال :

import weakref

s = {1, 2, 3}
wref = weakref.ref(s)
wref() # output -> {1, 2, 3}
# _ refere to {1, 2, 3}
del s
wref() # output -> {1, 2, 3}
# _ exist
del _
wref() # output -> None

ماژول weakref را ایمپورت کرده ایم

مجموعه ی s را با مقدار {3, 2, 1}  ساخته ایم

ارجاع ضعیف wref را می سازیم

مجموعه ی s را حذف می کنیم(در واقع ارجاع s به شی {3, 2, 1}  را از بین می بریم)

از شمارنده ی ارجاع یک واحد کم می شود

اما هنوز مقدار wref برابر {3, 2, 1} است چرا؟

چون متغیر _ به {3, 2, 1} اشاره دارد

اگر _ را حذف کنیم، مقدار wref نیز None خواهد شد.

در واقع وجود یا عدم وجود شی به ارجاع ضعیف بستگی ندارد.

ماژول weakref به برنامه نویسان پایتون اجازه می دهدتا ارجاعات ضعیف به اشیا را بسازند.
واژه شناسی :
واژه ی referent(مرجوع) به معنای شی ای است که توسط ارجاع ضعیف مورد اشاره قرار گرفته است.

ارجاع ضعیف به یک شی برای زنده نگه داشتن یک شی کافی نیست.وقتی که تنها ارجاع باقی مانده یک ارجاع ضعیف باشد،garbage collection(زباله روب) شروع به نابودی مرجوع(referent) و آزاد کردن حافظه برای استفاده های آتی می کند.به هر حال تا زمانی که شی نابود نشده است،با استفاده از ارجاع ضعیف شی برگشت داده می شود حتی اگر ارجاعی قوی به آن وجود نداشته باشد.
یکی از موارد استفاده از ارجاعات ضعیف، پیاده سازی کش ها(caches) یا نگاشت(map) اشیا بزرگ است.اینجاست که به دلیل حضور در کش یا نگاشت، اشیا بزرگ به تنهایی زنده نمی مانند.
برای مثال اگر تعدادی اشیا بزرگ دودویی از نوع تصویر را داشته باشیم،ممکن است که بخواهیم به همراه هر شی نام آن نیز قرار گیرد.اگریک دیکشنری پایتونی برای نگاشت نام ها به عکس ها یا عکس ها به نام ها استفاده کرده باشید،اشیا تصویری به دلیل آنکه به صورت کلید یا مقدار ذخیره می شوند، زنده می مانند.کلاس های WeakKeyDictionary و WeakValueDictionary به عنوان یک آلترناتیو توسط ماژول weakref به کار برده می شوند.این کلاس ها از ارجاعات ضعیف برای ساخت نگاشت هایی که در آن ها اشیا به تنهایی زنده نمی مانند،استفاده می شوند.
برای مثال اگر یک شی عکس، مقداری در WeakValueDictionary باشد دراین صورت اگر آخرین ارجاع به شی عکس در نگاشت ضعیفِ، ارجاعات ضعیف باشند، زباله روب می تواند شی را بازیافت نماید و مدخل متناسب با آن در نگاشت ضعیف به سادگی حذف خواهد شد.
WeakKeyDictionary و WeakValueDictionary از ارجاعات ضعیف در پیاده سازی خود استفاده می کنند.این دو توابع کال بک را بر روی ارجاعات ضعیف تنظیم می کنند تا زمانی که زباله روب یک کلید یا مقدار را بازیافت کرد،عملی انجام گیرد.
به طریق مشابه WeakSet واسط set را پیاده سازی می کند اما به مانند WeakKeyDictionary از ارجاعات ضعیف استفاده می کند.
متد finalize یک روش سرراست را برای ثبت یک تابع فراهم می آورد تا وقتی که یک شی توسط زباله روب بازیافت شود این تابع فراخوانی شود.
به تمامی اشیا نمی توان به صورت ضعیف ارجاع داشت.به موارد زیر می توان ارجاع ضعیف داشت:

class instances
functions written in python(but not in C)
instance methods
sets
frozensets
some file objects
generators
type objects
sockets
arrays
deques
regex objects
code objects

تغییرات نسخه ۳.۲: پشتیبانی از thread.lockو threading.Lock و code objects اضافه شده است.

برخی انواع توکار مانند  list و dict به طور مستقیم از ارجاعات ضعیف پشتیبانی نمی کنند اما می توان این پشتیبانی را به زیرکلاس ها افزود.

class Dict(dict):
    pass
obj = Dict(red=1, green=2, blue=3)   # this object is weak refrenceable

دیگر انواع توکار مانند tuple و int حتی اگر زیر کلاسی از آن ها ساخته شود،ارجاعات ضعیف را پشتیبانی نمی کنند.(البته این موضوع تنها برای CPython صادق است دیگر پیاده سازی های پایتون مانند Jython و IronPython ممکن است که فرق کنند)

نکته:CPython پایتون با ماشین مجازی سی ،‌Jython پایتون با ماشین مجازی جاوا و IronPython پایتون بر بستر NET.است.

قسمت دوم

اینارو بچه بودم نوشتم.حقیقتا نمی دونم فازم چی بوده !!! چند روز پیش تو یه دفترچه دیدمشون،خوشم اومد

یه روز خوب

باران برفی بود.گه گداری خورشید ازکنجی از آسمان از پشت ابری آبی بیرون می آمدوبا انوارطلایی و گندم گونه اش زمین را جان می داد.کمی بعدزمین سردمی شد و سپس گرم.وآنگاه پنهان می شدخورشید در سایه آن ابر آبی.نسیمی می آمد.نسیمی خنک و آرام.خنک خنک.حامل خنکای بهشت.تاچشم کار می کرد،سبزه بود.دشتی سراسر سبزه و بدون گل و تک درختی زیبا،پرشاخ وبرگ در میانه ی این دشت بهشت.ومن نیمچه پیرهنی برتن،دوان دوان همچو آهویی شاد،شاد شاد،می دویدم.
هوای خنک به استخوان رسیده.لبم خندان.گل می بارد از لبانم.ای کاش تمام نشود این خیال محال.ای کاش باشد تا همیشه لبم خندان،نسیم در وزش،باران ببارد،برگ بردرخت باشد،خورشید بتابد،غمی نباشد.
بهشت بی گل! تصور کن.از ژرفای وجودت تصور کن.از افق تا افق دشت و سبزه و زمین رخت عروس بر تن.نه کوهی نه رودی.
من آنجایم تک و تنها.اینجا کسی نیست از چکاوک خبری نیست.فقط یک صدا !‌تصور کن آنچه را که من تصورمی کنم.این جا شب نمی شود…

یه روز بد

دلم گرفته،غمگینم.روزگارم خوب نیست.نه دیگر از آن سبزه زار خبری است ونه آز آن تک درخت بهشتی .نه دیگر نسیم می وزد نه از سرشوق می دوم.سبزه زار سرد و بی روح و آن درخت،آن تک درخت،نه سایه و تکیه گاه،مشتی آهنین بر سینه ی من و نسیم نه نوازشگر روح،قهقهه ی تمسخر آمیز باد،سیلی روزگار و ی به یغما برنده.
و دویدن نه از سر شوق،گریز از چنگ چرخ جافی ، گریز از غول هیاهو.فرار به سوی هیچ، فرار از هیچ.
و سبزه زار نه سبزه،زار که جای خلنگ و هرزه علف،خشک و بی روح و خورشید نه آن مادر مهربان بادستانی گرم و صمیمی که فریبی واژگون و رنگ پریده.
دلم گرفته.غمگینم.روزگارم خوب نیست.از هیچ کدام از رویاهایم هیچ خبر نیست.

انواع در پایتون به دو دسته ی توکار(built_in) و تعریف شده به وسیله ی کاربر(user defined) تقسیم می شوند.انواع توکار سرعت پردازش بیشتری نسبت به انواع تعریف شده دارند،پایتون برای برطرف کردن این مشکل(سرعت کم تر انواع user defined) از متد های خاص استفاده می کند.

متدهای توکار چگونه عمل می کنند؟

مثال :

number = 10
print(number)

در این مثال یک متغیر به نام number که از انواع توکار است ایجاد شده است سپس این متغیر را توسط تابع پرینت به خروجی می بریم.اما اگر همین کار را بخواهیم بر روی انواع تعریف شده انجام دهیم،می بایست بدین صورت عمل کنیم :

class Sample:
    def __init__(self, num=0):
        self.number = num

    def out(self):
        return self.number

متد خاص __init__ برای مقدار دهی اولیه به متغیر ها(پروپرتی های کلاس) استفاده می شود
سپس از کلاس نمونه سازی می کنیم

ins = Sample(10)

برای چاپ کردن متغیر number بدین صورت عمل می کنیم:

number = ins.out()
print(number)

یعنی باید متد را بر روی آبجکت اجرا کنیم(صدا بزنیم) تا مقدار برگشت داده شود و سپس مقدار برگشت داده شده را به خروجی بدهیم.برای جلوگیری از وقوع چنین حادثه ای ،پایتون متد های خاص را معرفی کرده است.این متدها به صورت __method__نامگذاری می شوند.درواقع این متدها را بازنویسی می کنیم.مثلا متد __str__ برای ایجاد یک رفتار پرینت مانند برروی نوع تعریف شده ، ایجاد می شود.

مثال:

class Sample:
    def __init__(self, num=0):
        self.number = num

    def __str__(self):
        return str(self.number)

اکنون نمونه ای از کلاس را ایجاد کرده و متغیری را به عنوان آرگومان به آن ارسال می کنیم.

ins = Sample(10)

اکنون مقدار متغیر را پرینت می کنیم.به جای استفاده از فرمت ins.method  از فرمت زیر استفاده می کنیم:

print(ins)

برای هرکدام از اعمال توکار یک متد خاص وجود دارد.در لیست زیر متدهای خاص و هم ارزهای  آن ها را می بینید.

__str__ == print
__add__ == +
__sub__ == -
__mul__ == * (left)
__rmul__ == * (right)

مثال :
نوع داده بردار را پیاده سازی می کنیم

برای ایجاد انواعی که توسط کاربر تعریف شده اند ،از کلاس استفاده می شود.

Class Vector:
    def __init__(self, x=0, y=0):
        self.x = x
        self.y = y
   
    def __add__(self, other):
        return Vector(self.x+other.x, self.y+other.y)

    def __sub__(self, other):
       return Vector(self.x-other.x, self.y-other.y)

    def __mul__(self, scalar):
        return Vector(self.x*scalar, self.y*scalar)

    def __rmul__(self, scalar):
        return Vector(scalar*self.x, scalar*self.y)

    def __str__(self):
        return Vector({0}, {1})”.format(self.x, self.y)

    def __repr__(self):
        return Vector({0}, {1})”.fromat(self.x, self.y)

دو بردار نمونه سازی می کنیم

v1 = Vector(1, 2)
v2 = Vector(3, 5)

اکنون برروی این دوبردار اعمال را انجام می دهیم.

print(v1+v2)
==> Vector(4, 7)
print(v1-v2)
==> Vector(4, 7)
print(2*v1)
==> Vector(2, 4)
print(v1*2)
==> Vector(2, 4)
print(v1)
==> Vector(1, 2)
v1
==> Vector(1, 2)

لیست کامل متد ها خاص:

اینجا

نکته آخر : تفاوت __str__ و __repr__ :

__str__ برای نمایش خروجی به کاربر استفاده می شود درحالی که __repr__ برای لاگینگ و دیباگینگ استفاده می شود.مقدار خروجی توسط متد __repr__ در متغیر _ قرار می گیرد.

اگر اشکالی پیدا کردید، خوشحال میشم اطلاع بدید :)

باور اینکه کسی بتونه با  استریم کردن فورتنایت توی توییچ ۵۰۰۰۰۰ دلار درآمد داشته باشه شاید کمی سخت به نظر برسه ولی حقیقت داره.البته این حقیقت مربوط به بلاد کفرهآقای بلووینز معروف به نینجا».این برای کسائی مث من که از بد روزگار ایطرف آب هستن بیشتر شبیه جکه تا واقعیت.با یه حساب و کتاب سرانگشتی می‌فهمیم که نینجا چقد درآمد داره اون هم از استریم کردن فورتنایت!
اگر با دلار جهانگیری حساب کنیم ۵۰۰۰۰۰ *‌۴۲۰۰ تقریباً ۲۱۰۰۰۰۰۰۰۰ میشه و اگر با دلار آزاد  حساب کنیم ۵۰۰۰۰۰ *‌ ۱۴۰۰۰ میشه ۷۰۰۰۰۰۰۰۰۰ خب من که بعضی وقتا افسوس می‌خورم ولی به جا گریه کردن فقط می خندم!

چرا اینا رو گفتم؟خواصتم اعصابتون رو به هم بریزم؟نه! می خوام مقایسه کنم.مقایسه بین این جا و اون جا .شاید مقایسه درستی نباشه ولی خب ما باید هر روز و هرروز بهتر بشیم.
اول اینجا:
اینجا فیس بوک رو بستن.توییتر رو بستن.یوتوب رو بستن.تلگرام رو بستن.اینستا هم رو به موته! و . . .
ناخواسته یا خواسته!» این یه سیگناله به مردم اقلا من» که اگه بخوای کسب و کار اینترنتی راه بندازی بعد کلی زحمت و مرارت که کارت گرفت اگه دولت باهات اوکی نباشه ==> فیلتری! به همین سادگی. سایت‌های تک و توک داخلی هم هرروز با این قضیه گرفتارن دو روز می بندن بعد باید بری و حرف بزنی که شاید دوباره باز کنن.اینه که محیط کسب و کارای اینترنتی امن نیست نه برای داخلی و نه برای خارجی.نه اینکه ملت هم دست بسته باشن هااا ایطور نیس! هزار تا راه هست برای دور زدن اینا ولی خب اینترنت آزاد حق مردمه.وقتی یه سایتی رو می خوام ولی فیلتره بعد صفحه ی پیوند ها می یاد که بهت میگه " عزیزم این سایت برا تو خوب نیست! به جا اونی که برات مناسب نیست اینا رو برو"حس دستمال مچاله شده دارم.بعد باید برم سراغ کلید و پ*راکسی.به نظرم این یه جور مردم آزاریه!

ولی خب اینا چه ربطی داشت به روز رستاخیز؟
قسمت سوم ترمیناتور رو شاید دیده باشید.ترمیناتور به گذشته برمیگرده تا از جان کانر» مراقبت کنه. جان کانر تو یه روز عادیکانر ایطور فکر میکنه» خیلی عادی زندگی می کنه در حالی که همون روز روز رستاخیزه!ولی هر چقد که ترمیناتور می  خواد به کانر بفهمونه که کانر جان امروز روز رستاخیزه ولی کانر گوشش بدهکار نیست تا اینکه کار از کار میگذره.
 تو دوره ای که طرف از استریم فورتنایت تونسته ۵۰۰۰۰۰ دلار در‌آمد داشته باشه مسلماً روز رستاخیزه!دو نوع واکنش داریم یکی مث کانر انکار میکنه و از اون بدتر کل اینترنت رو بسته و یکی هم مث بلووینز داره خودشو آماده می کنهآماده کرده!».
یکی نیست به این آقایون بگه که ما دریچه پیشرفت رنسانس رو از دست دادیم.دریچه پیشرفت بعد از جنگ جهانی دوم رو هم از دست دادیم.بعد از سقوط شوروی هم کاری نکردیم. اگر این دریچه فعلی برای پیشرفت رو از دست بدیم دیگه معلوم نیست دریچه بعدی برای پیشرفت کی باز بشه یا اصن دریچه پیشرفت دیگه ای وجود خواهد داشت یا نه؟
اگر الان کاری نکنیم فاصله ی ما با اونا به حدی میرسه که تا قیامت باید خلال دندون از چین وارد کنیم.لازمش هم آینه که دوستان واقعاً بپذیرن که خبریه ولی  وضعی که من می‌بینم: زندگی عادی تو یه روز عادیه.

اگه نمی دونی توییچ چیه من برات

ویکی کردم :)

اگر میخواید آدم موفقی یا اقلا آدم مفیدی» باشید چند تا نکته هست که دوست داشتم باشما به اشتراک بزارم.
۱ - به بهترین و بهینه ترین روش اطلاعاتتون رو افزایش بدید:
الف)کتاب های صوتی همواره گزینه ی مناسبی هستن برای اینکه اطلاعاتتون رو افزایش بدید.می تونید هم ورزش کنید و هم کتاب صوتی گوش بدید یعنی در یک زمان دو کار رو انجام بدید.کتاب های صوتی به وفور در اینترنت یافت میشه میتونید به کتابخونه صوتی

audiolib.ir مراجعه کنید و یا سایت های دیگه در این زمینه.البته

audible.com آمازون هم گزینه ی خوبیه ولی پولیه.کتاب صوتی شازده کوچولو اثر ماندگار آنتوانت دو سنتوگزوپری رو برای شروع توصیه می کنم».
ب)برای دریافت همه ی اخبار و مطالب مورد علاقتون به جای باز کردن چندین تب در مرورگر و تلف شدن زمانتون سعی کنید از کلاینت های RSS استفاده کنید.شما می تونید سایت رو به کلاینت RSS معرفی کنید و مطالب جدید رو در کلاینت خودتون داشته باشید بدون اینکه بخواید زمان زیادی رو برای باز کردن تب های زیادی تو مرورگر صرف کنید.
کلاینت RSS پیشنهادی من برای دسکتاپ QuiteRSS هستش که قابلیت استفاده ی آفلاین رو هم فراهم میکنه و برای کلاینت موبایل هم Feedly رو پیشنهاد می کنم.البته کلاینت های زیادی برای پلتفرم های متفاوت وجود داره و با هر کدوم که راحت بودید می تونید کار کنید.برای OS x می تونید از

readkitapp.com استفاده کنید.»
ج) اوووه عجب مطلب خفنی ولی حیف وقت ندارم بخونم !
خب کار رو به pocket بسپارید.طرز کار پاکت ایطوریه که اگر مطلبی رو دوست داشتید ولی وقت نداشتید که اون رو بخونید می تونید مطلب رو به پاکت بدید تا براتون نگه داره و هرموقع وقت کردید مطلبتون  رو بخونید.ایطور هم مطالب مورد علاقتون رو دارید وهم یه کتابخونه ی خوب خواهید داشت.پلاگین پاکت به صورت پیش فرض بر روی فایرفاکس اوبونتوی من نصبهبقیه سیستم ها رو نمی دونم» اما می تونید پاکت رو از

getpocket.com دریافت کنید و برروی گوشی همراه و دسکتاپ نصب و سینک کنید.من که خیلی دوسش دارم حقیقتا»

۲ - هرگز به حافظتون اطمینان نکنیدالبته استثنا هم داریم که اون استثنا من نیستم!»
چیزی رو که من یاد گرفتم اینه که بزرگترین اشتباه یه برنامه نویس یا هر انسانی» اینه که به حافظش اطمینان کنه! هر روز اطرافمون حوادث زیادی اتفاق میفته و حافظه ما ناچاره که همه رو ثبت کنه حالا از کجا معلوم کار مهمی رو که تو ذهنمون ثبت کردیم تا تو یه زمان خاص انجام بدیم به یاد بیاریم؟اگر می تونید از دفترچه جیبی استفاده کنید که خیلی خب ولی اگر مث من یه کم تمبل تشریف دارید

evernote.com کارا رو راحت کرده.

۳ - تمرکز کنید
یه استادی می گفت:"راز موفقیت تمرکز کردن است".یادم میاد خیلی وقت پیش برا یه جایی یه مطلب نوشتم با این عنوان از این شاخه به اون شاخه نپرید» .مخاطب مطلب هم برنامه نویسانی بود که یه روز C می خونن یه روز دیگه PHP روز دیگه ASP  و
این خیلی بده.اقیانوسی به عمق یه میل!
وباز هم به یاد یکی از کنفرانس های تدTED» افتادم.یه هندی به اسم ماشالکار» که نمی دونم کی بود یا چکار کرده بود راز سوزانده شده اجسام توسط ذره بین رو جمع کردن شعاع های نوری در یه نقطه و متمرکز کردن اونا می دونست.
چطور تمرکز کنم؟
راحت ترین کاری که می تونید انجام بدید تهیه به تودو لیست TODO list» و نوشتن کارهاییه که باید انجام بدید. بااین کار در هر لحظه فقط به یه موضوع فکر می کنید ودرواقع ذهن رو از کارهای دیگه فارغ کردید.اوبونتو ۱۸.۰۴ یه تودولیست خیلی خوب داره ولی می تونید از

doit.im هم استفاده کنید.

نه اینکه من همه ی اینایی رو که گفتم دقیق و درست انجام بدم هاااا ولی همیشه سعی کردم این نکته ها رو تو زندگیم مد نظر داشته باشم.و خب share جزئی از DNA منه :)

آپدیت :

خودم رو گوشی از Feedly استفاده می کنم و رو ابونتو از Quiterss

با پروژه های کوچک مشکلی وجود نداره. حداکثر دوسه تا فایل و درنهایت اجرای برنامه.ولی اگر پروژه گنده باشه چی ؟ایجاد و مدیریت فایل ها و پوشه ها باید به شکلی باشه که باعث نوشتن کدهای بهینه بشه و درواقع میشه گفت ساختار پروژه استاندارد باشهیا اقلا ایطور باشه».
اینجا همون جاییه که pyscaffold وارد میشه.scaffold رو میشه داربست/داربست کردن یا چنین چیزی معنا کرد.برای شروع بایستی pyscaffold رو نصب کنید.اگر با پایتون آشنا باشید که هستیداگر نبودید این مطلب رو نمی خوندید» می دونید که برای نصب یک ماژول در پایتون از pip استفاده میشهبرای python3 از pip3» خب . . .

pip install pyscaffold

حتما توصیه می کنم درمحیط virtualenv نصب کنید.خب بعد اینکه pyscaffold رو نصب کردیدباید یک پروژه جدید ایجاد کنیم.البته قبلش باید بگم که pyscaffold برای نصب نیاز به git داره.خب من فرض می کنم پروژه های پایتونی من در پوشه projects قرار دارند.قدم به قدم جلو می ریم.

cd projects
putup proganto

بادستور putup پروژه ی جدیدی به نام proganto ایجاد میشه که البته شما می تونید اسم پروژه خودتون رو بزارید».اگه وارد پروژه بشید ساختار استاندارد پروژه رو می بینید.البته بعضی از اونا مخفی هستن و خب البته باید با ls -la اونها رو ببینید.ساختاری که ایجاد میشه این شکلیه :

ادامه مطلب

ادامه مطلب

تحریم چیز جدیدی نیست و هر روز هم بدتر میشه متاسفانه. تو این قسمت از تجربه های خودم می گم و روش های برخورد با این مشکل. اولین روش دور زدن تحریم ها استفاده از بعضی سایت هاییه که امکان دور زدن تحریم ها رو فراهم کردن که شاخص ترین اونا

این سایته. البته همیشه هم جوابگو نیست ولی می تونه راه حل موقت خوبی باشه. راه حل دوم استفاده از پراکسی های رایگانه. شما می تونید نوع پراکسی مورد نظر و سرعت اون رو از

اینجا انتخاب کنید و بعد از

اینجا اونا رو تست کنید(البته می تونید از API ها هم استفاده کنید یا می تونید خودتون یه اسکریپت برای دریافت و تست اون ها ایجاد کنید). بعد از این که پراکسی های سالم رو درآوردید، می تونید پراکسی رو در هر برنامه ای استفاده کنید یا به صورت سیستم واید استفاده کنید تا ترافیک کل سیستم از پراکسی رد شه. مزایای این کار ساده بودن اونه ولی معایبش ناپایدار بودن پراکسی های رایگان و زحمت درآوردن و چک کردن هر روزه اون هاست وشاید مهم ترین عیبش این باشه که بعضی از سایت ها شما رو به عنوان ربات تشخیص می دن و ریکپتچا رو بالا می یارن که با حل ریکپتچا دوباره یه کپتچای دیگه لود میشه! راه حل بعدی استفاده از یک ه.
معمولا سیستم های لینوکسی رایگان ندارن اما با کمی کنکاش یه خوب رو پیدا کردم که در ادامه توضیحش می دم.

اول از

اینجا آخرین ورژن رو دانلود کنید. من رو ابونتو پیش رفتم. با دستور dpkg install programName برنامه رو نصب کنید بعد تو کامند لاین می تونید با دستور windscribe --help  هلپ برنامه رو ببینید. این به هر اکانت ده گیگ ترافیک رایگان ماهانه میده و خب طبیعتا باید دو سه تا اکانت رو ثبت کنید(برای ساخت اکانت ->

اینجا). برای ساخت اکانت های متفاوت باید آی پی رو تغییر بدید. با دستور windscribe loginو وارد کردن یوزر پس وارد حساب کاربریتون بشید. با دستور windscribe locations می تونید لیست کشور هایی که تو پلن فری قرار می گیرن رو ببینید. با دستور windscribe connect COUNTRYCODE می تونید به وصل بشید. کد کشور ها رو می تونید با windscribe locations پیدا کنید. برنامه به صورت اتومات با وصل شدن به یک کشور، فایروال خودش رو هم روشن می کنه که می تونید این قابلیت رو با دستور windscribe firewall تنظیم کنید.با دستور windscribe examples می تونید دموهای اتصال رو ببینید. با دستور windscribe status می تونید وضعیت برقراری اتصال رو ببینید. با دستور windscribe account می تونید میزان استفاده شده از ترافیک رو ببینید. با دستور windscribe disconnect اتصال قطع میشه. با دستور windscribe logout می تونید از اکانت جاری خارج بشید. بقیه دستورات رو می تونید با windscribe --help ببینید و تست کنید. ممکنه بپرسید که این برنامه داده های کاربر رو لاگ میکنه یا نه؟
خب نمیشه نظر قطعی داد ولی احتیاط شرط عقله! (البته با Tor مناسبه که در اون صورت حتی با لاگ کردن اطلاعات مشکلی پیش نمی یاد احتمالا)
اما چرا از تور استفاده نمی کنم؟
دوبار تلاش برای نصب تور روی ابونتو با تجربه های ناخوشایندی برای من همراه بود و آخرین تلاش برمی گرده به یک سال پیش و خب اون زمان یا دانش این کار رو نداشتم یا صبر و حوصلش رو نداشتم(اولی به واقعیت نزدیک تره ولی دومی هم تاثیر داشت). در هر حال دیگه سراغش نرفتم ولی نصب تور شاید از مومات باشه و شاید همه ناچار باشیم یه روزی انجامش بدیم!
ولی خب تلفیق تور با همیشه ایده خوبیه.
حالا لذتشو ببرید

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

* برای تمام پلتفرم ها(ویندوز،‌ لینوکس و موبایل و احتمالا مک) می تونید از windscribe استفاده کنید.

تحریم چیز جدیدی نیست و هر روز هم بدتر میشه متاسفانه. تو این قسمت از تجربه های خودم می گم و روش های برخورد با این مشکل. اولین روش دور زدن تحریم ها استفاده از بعضی سایت هاییه که امکان دور زدن تحریم ها رو فراهم کردن که شاخص ترین اونا

این سایته. البته همیشه هم جوابگو نیست ولی می تونه راه حل موقت خوبی باشه. راه حل دوم استفاده از پراکسی های رایگانه. شما می تونید نوع پراکسی مورد نظر و سرعت اون رو از

اینجا انتخاب کنید و بعد از

اینجا اونا رو تست کنید(البته می تونید از API ها هم استفاده کنید یا می تونید خودتون یه اسکریپت برای دریافت و تست اون ها ایجاد کنید). بعد از این که پراکسی های سالم رو درآوردید، می تونید پراکسی رو در هر برنامه ای استفاده کنید یا به صورت سیستم واید استفاده کنید تا ترافیک کل سیستم از پراکسی رد شه. مزایای این کار ساده بودن اونه ولی معایبش ناپایدار بودن پراکسی های رایگان و زحمت درآوردن و چک کردن هر روزه اون هاست وشاید مهم ترین عیبش این باشه که بعضی از سایت ها شما رو به عنوان ربات تشخیص می دن و ریکپتچا رو بالا می یارن که با حل ریکپتچا دوباره یه کپتچای دیگه لود میشه! راه حل بعدی استفاده از یک ه.
معمولا سیستم های لینوکسی رایگان ندارن اما با کمی کنکاش یه خوب رو پیدا کردم که در ادامه توضیحش می دم.

اول از

اینجا آخرین ورژن رو دانلود کنید. من رو ابونتو پیش رفتم. با دستور dpkg install programName برنامه رو نصب کنید بعد تو کامند لاین می تونید با دستور windscribe --help  هلپ برنامه رو ببینید. این به هر اکانت ده گیگ ترافیک رایگان ماهانه میده و خب طبیعتا باید دو سه تا اکانت رو ثبت کنید(برای ساخت اکانت ->

اینجا). برای ساخت اکانت های متفاوت باید آی پی رو تغییر بدید. با دستور windscribe loginو وارد کردن یوزر پس وارد حساب کاربریتون بشید. با دستور windscribe locations می تونید لیست کشور هایی که تو پلن فری قرار می گیرن رو ببینید. با دستور windscribe connect COUNTRYCODE می تونید به وصل بشید. کد کشور ها رو می تونید با windscribe locations پیدا کنید. برنامه به صورت اتومات با وصل شدن به یک کشور، فایروال خودش رو هم روشن می کنه که می تونید این قابلیت رو با دستور windscribe firewall تنظیم کنید.با دستور windscribe examples می تونید دموهای اتصال رو ببینید. با دستور windscribe status می تونید وضعیت برقراری اتصال رو ببینید. با دستور windscribe account می تونید میزان استفاده شده از ترافیک رو ببینید. با دستور windscribe disconnect اتصال قطع میشه. با دستور windscribe logout می تونید از اکانت جاری خارج بشید. بقیه دستورات رو می تونید با windscribe --help ببینید و تست کنید. ممکنه بپرسید که این برنامه داده های کاربر رو لاگ میکنه یا نه؟
خب نمیشه نظر قطعی داد ولی احتیاط شرط عقله! (البته با Tor مناسبه که در اون صورت حتی با لاگ کردن اطلاعات مشکلی پیش نمی یاد احتمالا)
اما چرا از تور استفاده نمی کنم؟
دوبار تلاش برای نصب تور روی ابونتو با تجربه های ناخوشایندی برای من همراه بود و آخرین تلاش برمی گرده به یک سال پیش و خب اون زمان یا دانش این کار رو نداشتم یا صبر و حوصلش رو نداشتم(اولی به واقعیت نزدیک تره ولی دومی هم تاثیر داشت). در هر حال دیگه سراغش نرفتم ولی نصب تور شاید از مومات باشه و شاید همه ناچار باشیم یه روزی انجامش بدیم!
ولی خب تلفیق تور با همیشه ایده خوبیه.
حالا لذتشو ببرید

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

* برای تمام پلتفرم ها(ویندوز،‌ لینوکس و موبایل و احتمالا مک) می تونید از windscribe استفاده کنید.

* با استفاده از دستور windscribe protocol  می تونید نوع پروتکلی رو که برنامه به صورت پیش فرض استفاده می کنه، مشخص کنید. پروتکل هایی که ساپورت می شن فعلا UDP، TCP و STEALTH هستش.

اگه نمی دونید STEALTH چیه،

من برات گوگل کردم.

* با دستور windscribe port می تونید پورت پیش فرض رو تغییر بدید. پورت هایی که ساپورت میشن فعلا اینا هستن: 443, 80, 53, 1194, 54743